2C-B | |
---|---|
Formula kimikoa | C10H14BrNO2 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | Nitrogeno, karbono, bromo, oxigeno eta hidrogeno |
Aurkitzailea | Alexander Shulgin (en) |
Mota | 2C (en) |
Masa molekularra | 259,020791 Da |
Erabilera | |
Rola | Adrenergic alpha-1 Receptor Agonists (en) , 5-HT2c receptor agonist (en) , droga psikoaktibo, enteogeno, Droga psikodeliko, estimulatzaile eta Afrodisiako |
Arriskuak | |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | YMHOBZXQZVXHBM-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 66142-81-2 |
ChemSpider | 88978 |
PubChem | 98527 |
Reaxys | 4863873 |
Gmelin | 189669 |
ChEMBL | CHEMBL292821 |
EC zenbakia | 636-275-4 |
ECHA | 100.164.088 |
MeSH | C079321 |
UNII | V77772N32H |
KEGG | C22775 |
2C-B (4-Bromo-2,5-dimetoxifenetilamina) 2C familiako droga psikodelikoa da. Alexander Shulginek sintetizatu zuen lehen aldiz 1974an. Shulgin PiHKAL liburuan, dosi-tartea 12-24 mg da. Droga errekreatibo gisa, 2C-B hauts zuri gisa saltzen da, batzuetan tabletatan edo gel-kapsuletan prentsatuta.[1] Zenbait izen alternatibo baditu, nagusiki kokaina arrosa, nahiz eta ez den kokainaren familiakoa eta maiz, izen horrekin ezagutzen dena ez izan 2C-B. Droga, eskuarki, ahotik hartzen da, baina esnifatuta edo baporizatu ere egin daiteke. Nagusiki psikodelikoa den arren, entaktogeno arina ere bada.