Adopsionizm və ya dinamik monarxianizm[1] — erkən xristian antitrinitar teoloji doktrina.[1] Nestorianlığa bir qədər yaxındır, çünki burada Məsihin iki ardıcıl təbiəti var idi: bir tərəfdən insan kimi təbii olaraq doğulmuş və insan təbiətinə malik olmuş, digər tərəfdən tanrı tərəfindən övladlığa götürülmüş və onun lütfü ilə mənəvi olaraq doğulmuşdur. Bu, VIII əsrdə İspaniyada üç üqnum xristian doktrinasını müsəlmanların mənimsəməsi üçün sadələşdirmək ümidi ilə yaranmışdır. Bidət kimi qınanmışdır.[2]
The paucity of extant evidence makes an exact knowledge about the views of what modern scholars have dubbed "adoptionist" or 'dynamic' monarchianism uncertain. No documents written by adherents to this strain of Christian theology have survived. As a result, we cannot say what constituted a purely adoptionist viewpoint or how closely associated it was with what is typically called 'modalism'. True to its emphasis on divine monotheism, 'adoptionism' opposed any substantial division within God when it came to the incarnation of Christ as the Logos of God. As a result, the Jesus of the Gospels was a man empowered by the one God.