'Asabiyyah ou 'asabiyya (en árabe: عصبيّة: , traducido como "sentimento de grupo", "cohesión social", ou tamén como "vontade común") é un concepto de solidariedade social con énfase na unidade, consciencia de grupo, e un sentido de propósito compartido e cohesión social, orixinalmente utilizado no contexto de tribalismo e dos clans.[1]
Asabiyya non é un termo asociado necesariamente a un contexto de relacións nómades nin está baseado nos lazos de sangue ou parentesco; senón que é unha filosofía de humanismo cívico, xeralmente análogo á solidariedade. Con todo, tamén pode ter connotacións negativas posto que pode ser interpretado como nacionalista ou partidista, como por exemplo, cando prima sempre a lealdade ao grupo.[2]
O concepto era familiar na era pre-islámica, mais foi popularizado grazas á obra al-Muqaddima de Ibn Khaldún. Nesta é presentada como o vínculo fundamental da sociedade e como motor da Historia.[3] Ibn Khaldún argumentou que a asabiyya é cíclica e que está vencellada ao auxe e caída de civilizacións: é máis forte no inicio dunha civilización, declina cando esta avanza, e debilítiase cando esta civilización declina.[4]
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome tibi