Autosufizientzia ondasun ekonomikoen hornidura norberaren esku bakarrik dagoen egoera da; beraz, ez da laguntzarik edo kanpo-interakziorik behar bizirauteko. Autonomia pertsonal edo kolektibo osoa izateko modu bat da, alderdi ekonomikoetan independentziarekin identifikatzen dena.
Autohornikuntza edo autokontsumo ere dei dakioke, egoera hori ekoizlea bere kontsumitzailea denean bakarrik lor baitaiteke erabat: ekoizten duen guztia (eta soilik) kontsumitzen eta kontsumitzen du.
Modu partzialean aplika daiteke (autohornidura-maila, ehunekotan neurtuta), edo sektore bakarrera muga daiteke, hala nola elikadurara edo energiara: elikadura-autosufizientzia, energia-autosufizientzia, etab. Kontrako terminoa mendekotasunarena da: elikadura-mendekotasuna, mendekotasun energetikoa, etab. Terminoaren erabilera kapitalera edo teknologiara ere zabal daiteke (autosufizientzia edo kapital-mendekotasuna eta autosufizientzia edo mendekotasun teknologikoa).[1]