Barako

Barako estas provizora militistara konstruaĵo, plej ofte el ligno, por loĝigi are kaj ade soldatojn, laboristojn, malsanulojn, rifuĝintojn, militkaptitojn ks. Ĝi foje povas esti kvazaŭ sinonimo de kabano aŭ kabanego.

Barakaro estas aro de barakoj, ofte ĉirkaŭbarita. Ĉar ili ofte estis uzataj por loĝigi nedece subrangitajn personojn, la termino poluiĝis el pejorativa karaktero. Historie estis tipaj la fotoj kaj bildoj de la barakoj de naziaj ekstermejoj, kaj nuntempe en Eŭropo de barakaj rifuĝejoj por elmigrintoj el Azio kaj Afriko.

Laŭ Francisko Azorín barako estas Provizora konstruo por loĝigi soldatojn, laboristojn, malsanulojn, rifuĝintojn.^[1] Kaj li indikas etimologion el kelta baraĉad (branĉaĵo) aŭ araba baraga.^[2]

1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 32.
2. ↑ Azorín, samloke.