CLIL

Atzerriko hizkuntzen eta edukien ikasketa integratua, —gehienetan ingelesezko akronimoarekin aipatua, (CLIL, Content and Language Integrated Learning)— murgiltze eredu bat da. Termino hau 1994an sortu zuen David Marshek ikuspegi didaktiko bat deskribatzeko. Atzerriko hizkuntza ikaskuntzak ikasteko murgiltze eredu bat proposatzen zen garai hartan. Arlo arruntetan hizkuntza bat erabiliz gero hizkuntza hori ikasten zela antzematen zen^[1]. Ikerkuntza batzuek iradoki zuten arlo arruntetan atzerriko hizkuntza propio lantzen zuten arloetan beste ikasten zela erabiltzen zen hizkuntza. Horrela gero eta leku gehiagotan hasi ziren teknologia, biologia edo historia bezalako arloetan atzerriko hizkuntza erabiltzen eta horrela bai arloko edukiak bai atzerriko hizkuntza, batera, ondo landu zitezkeela erakutsi zuten ikerketek.

Ikerketek erakutsi dute oro har curriculumean hizkuntza aniztasuna ezartzeak onurak ekarri ohi dituela, estrategia egokiak, baliabide egokiak, metodologia egokiak, erabiliz gero. Hizkuntza lantzea helburu nagusi ez duten arloetan ere, bigarren edo hirugarren hizkuntzako komunikazio gaitasuna primeran landu daiteke ikusi da. Bigarren hizkuntza ikastea helburu nagusia izan gabe ere, edozein ikaskuntzatan hizkuntza erabili behar da ikasteko. Eta ikasteko gogoa edo beharra piztuz gero, helburuak lortzeko, ikaskuntzan eta irakaskuntzan erabiliko den hizkuntza ikasiko da.

Ikasketa esanguratsuak sor daitezke edozein arlotan, hizkuntza bera xede nagusia ez denean ere. Edozein ikaste prozesutan, ikasketak egiteko erabiliko den hizkuntzaren komunikazio konpetentzia landuko da.

1. ↑ (Ingelesez) Tomasello, Michael. (2003). Constructing a language : a usage-based theory of language acquisition. Harvard University Press ISBN 978-0-674-04439-5. PMC 433579636. (Noiz kontsultatua: 2021-04-07).