Celulaza razgrađuje celulozne molekule u monosaharide ("jednostavni šećeri"), kao što su β-glukoza ili kraće polisaharide i oligosaharide. Ime se također koristi i za bilo koju prirodnu mješavinu ili kompleks raznih takvih enzima, koji djeluju sinergistički, serijski ili u razgradnji celuloznih materijala. Zato to može biti jedan od slijedećih enzima:
endo-1,4-β-D-glukanaza,
β-1,4-glukanaza,
β-1,4-endoglukanska hidrolaza,
celulaza A,
celulozin AP,
endoglukanaza D,
alkalna celulaza,
celulaza A 3,
celudekstrinaza,
9.5 celulaza,
avicelaza,
pancelaza SS,
1,4-(1,3, 1,4)-β-D-glukan 4-glukanohidrolaza, (enzimi sa sistematskim imenom 4-β-D-glukan 4-glukanohidrolaza).[3][4][5]
Hidrolizira i 1,4-veze β-D-glukanâ koji također sadrže 1,3-veze.
^Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN9958-10-222-6.
^Hall J. E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN0-7216-0240-1.
^Kornberg A. (1989): For the love of enzymes – The Odyssay of a biochemist. Harvard University Press, Cambridge (Mass.), London,ISBN0-674-30775-5, ISBN0-674-30776-3.
^Graeme K. Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London 2000, ISBN0-12-361811-8.
^Nelson D. L., Michael M. Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman and Co., ISBN978-1-4641-0962-1.