Cistecefal

Cistecefal

Cistecephalus
Owen, 1876
Cistecephalus microrhinus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	synapsydy
Rząd	terapsydy
Podrząd	anomodonty
Infrarząd	dicynodonty
Nadrodzina	Emydopoidea
Rodzina	Cistecephalidae
Rodzaj	Cistecephalus
Gatunki
C. microrhinus

Cistecefal (Cistecephalus) – rodzaj dicynodonta żyjącego w górnym permie (260–251 milionów lat temu) na terenie obecnej południowej Afryki (Karru w Południowej Afryce oraz Zambia). Jego szczątki odkryto również w Indiach. Fakt ten wskazuje na to, że zwierzę było szeroko rozpowszechnione na obszarze Pangei. Z formacji Kawinga (Tanzania) znane są szczątki zwierzęcia z rodzaju Kawingasaurus, zapewne blisko spokrewnionego z cistecefalem i żyjącego w tym samym czasie.

Szczątki cistecefali z terenu Karru dały nazwę „warstwie cistecefali”, bogatej w szczątki późnopermskich zwierząt.

Długość ciała cistecefala wynosiła około 33 centymetrów. Pewne cechy anatomiczne tego dicynodonta wskazują na to, że najprawdopodobniej było to zwierzę ryjące. Jego głowa była płaska i klinowata. Korpus był krótki, a mocne kończyny przednie przypominały budową łapy dzisiejszych kretów. Uważa się w związku z tym, że cistecefal mógł spędzać sporą część czasu pod ziemią. Najprawdopodobniej żywił się owadami oraz kłączami paproci i skrzypów. Sam mógł padać łupem drapieżników pokroju Lycaenops.

Cistecephalus jest jednym z pierwszych rodzajów dicynodontów opisanych przez Richarda Owena (1876)