Creteo

Creteo

Nome orixinal	(el) Κρηθέας
Biografía
King of Iolcus (en)
Familia
Cónxuxe	Tiro (mitoloxía) Demodice
Fillos	Esão  () Tiro (mitoloxía) Myrina  () Pelias  () PoseidónTiro (mitoloxía) Astydameia  () Amythaon  () Tiro (mitoloxía) Feres  () Tiro (mitoloxía) Neleo  () PoseidónTiro (mitoloxía)
Pais	Éolo   e Enarete
Descrito pola fonte	Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft, (sec:Kretheus 1)

Na mitoloxía grega, Creteo foi o fundador de Iolco e rei desta cidade. Era fillo de Eolo e Enareta (ou Enáreta), e irmán de Sísifo, Salmoneo, Magnes, etc.

Uníndose coa súa sobriña Tiro, filla de Salmoneo, tivo tres fillos: Esón, Feres e Amitaón ^[1]. Por Esón, Creteo era o avó de Xasón, o heroe que encabezou a expedición dos Argonautas. Outras fontes engaden outros fillos de Creteo: Tálao ^[2], Hipólita ^[3] e Mirina ^[4].

Tiro xa tiña dous fillos xemelgos antes de casar con Creteo, Neleo e Pelias, habidos con Poseidón ^[5], que Creteo adoptou como seus. A lenda conta que Tiro estaba namorada do deus-río Enipeo e achegábase á beira a lamentarse. Enipeo non estaba interesado nela, así que Poseidón, aproveitando a situación, tomou a forma de Enipeo e xaceu con Tiro, que quedou embarazada. Pero Tiro decidiu abandonar os meniños no monte, onde unha egua que pasou por alí rozou co pezuño a cara dun deles, deixándoo marcado. O dono da besta recolleunos e criounos, chamando Pelias ó que tiña a marca e Neleo ó outro ^[6].

Pelias quixo dominar toda Tesalia e expulsou a Neleo, reinando sobre Iolco tras Creteo. Un oráculo advertiulle que tivera coidado cun home que levara unha sandalia nada máis. Este home cunha soa sandalia foi Xasón.

Neleo exiliouse e fundou a cidade de Pilos, en Mesenia. Terminou morrendo a mans de Heracles, xunto a once dos seus doce fillos.

1. ↑ Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitológica I, 9, 11.
2. ↑ Futuro rei de Argos e pai de Adrasto, que outros consideran fillo de Abante.
3. ↑ A muller de Acasto, fillo de Pelias.
4. ↑ Esposa de Toante, rei de Lemnos.
5. ↑ Hixino: Fábulas 157, 3.
6. ↑ Pseudo-Apolodoro I, 9, 8.