Dekoracio

Dekoracio laŭ PIV estas tuto de la aferoj, kiujn oni artisme aranĝas, por doni pli belan aspekton al konstruo aŭ loko.

Tiele ĝi povas esti:

Ornamo en arkitekturo
Ornamo ĝenerale
Ornamo en muziko, kiel persona aldonaĵo al la partituro, nome fioritura, laŭ la itala origina termino
Iu elemento en arkitekturo nestruktura
Duaranga elemento en pentrarto aŭ skulptarto
La efemera arkitekturo
La ornamarto: mebloj, internoj, ceramiko, juvelarto ktp.
Enluminuro
La 1925-stilo
La metio de dekoraciisto
La dekoracio aŭ ornamado de internaĵoj
La aranĝado de montrofenestroj
La dekoracio en teatro, pentritaj toloj aŭ paneloj, prezentantaj la lokon, kie okazas teatra sceno. Laŭ Francisko Azorín dekori estas Beligi tutaĵon per la artaj kvalitoj de ĝiaj partoj.^[1] Kaj li indikas etimologion el la latina decorare. Li aldonas teknikajn terminojn ĉefe por dekorado kaj dekoracio, nome Pentrita tolo aŭ kartono prezentanta domon, pejzaĝon, k.c., en teatra sceno. Bela aranĝo de ĝardeno, urbo, konstruaĵo, kaj dekoraciisto kaj dekoracipentristo.^[2]
Ordenoj, medaloj

↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 47.
↑ Azorín, samloke.