Onder descriptoren[1] vallen de delen van de chemische nomenclatuur die als voorvoegsels in de naamgeving worden gebruikt en waarmee de configuratie of de stereochemie van een molecuul beschreven wordt.
Sommige descriptoren zijn alleen nog van historisch belang en zullen in hedendaagse publicaties niet meer gebruikt worden omdat ze in de huidige nomenclatuurregels van de IUPAC niet meer ondersteund worden.
Naast en in combinatie met de descriptoren worden ook locanten gebruikt, om chemische structuren eenduidig te beschrijven.
Bij het alfabetiseren van systematische namen worden in de regel descriptoren aan het begin van een naam genegeerd, zij worden hooguit als laatste sorteercriterium gebruikt.