Deylemce | |
---|---|
ديلمی | |
Telaffuz | Deylemi |
Bölge | İran |
Dönem | MS 900– MS 1300 |
Dil ailesi | Hint-Avrupa
|
Dil kodları | |
ISO 639-3 | – |
Deylemce (Farsça: دیلمی, Deylami) İran dillerinin kuzeybatı koluna bağlı bir ölü dildir. Deylemce, İran'ın kuzeyin ve Hazar Denizi'nin güneyindeki, özellikle Gilan, Mazenderan bölgelerinde, konuluşulmaktaydı.
Orta Çağ coğrafyacısı İstahrî, Deylemlilerin içinde khe /x/ sesinin yoğun olarak kullanıldığı anlaşılmaz bir dil konuştuklarını kaydetmiştir.[1] Ebû İshak Sâbî de benzer şekilde, Deylem bölgesinin dağlık alanlarında farklı bir dil konuşan Deylemlileri bildirmiştir.[2]
İranolog Wilferd Madelung'a göre Deylemlilerin dili bir kuzeybatı İran diliydi. Bu dilin özelliklerinden biri de ünsüzler ile ā arasına eklenen ī sesiydi, örn. lahican= liahican, amirka = amirkia.[3]