Driefasetransformator

Een driefasetransformator is een transformator voor grote vermogens die gebruikt wordt in een driefasig hoogspanningsnet om het spanningsniveau te veranderen.

Op plaatsen waar grote vermogens worden afgenomen en getransporteerd, wordt in plaats van de eenfasige wisselspanning, driefasige wisselspanning van 50 Hz toegepast. In de elektriciteitscentrales wordt met generatoren deze driefasespanning opgewekt met een spanning van 15 à 20 kV. Om het vermogen met weinig verlies verder te transporteren wordt de spanning omhooggetransformeerd tot 150, 220 of 380 kV. Daartoe worden driefasetransformatoren tussengeschakeld. Na transport wordt de driefasige spanning in stappen omlaaggetransformeerd om uiteindelijk met nettransformatoren omgezet te worden naar 400 V. Industriële gebruikers en grote gebouwen beschikken veelal over een eigen transformator. Residentiële gebruikers worden vanuit transformatorhuisjes van laagspanning met maar een fasedraad voorzien. De driefasige spanning van 400 V komt overeen met een netspanning van 230 V tussen fase en nulgeleider.

De eerste driefasetransformator werd in 1890 door Michail Doliwo-Dobrowolski voor de AEG in Berlijn gebouwd.