Emilia – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Pochodzi od nazwy rzymskiego rodu Emiliuszów i oznacza osobę gorliwą, pilną, żarliwą. „Aemulus” (emulus) po łacinie znaczy „zawodnik, rywal, konkurent”, może też oznaczać kogoś, kto się gorliwie o coś stara. W Polsce znane od XV w. Popularność zyskało na przełomie XVIII i XIX w. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Emilia w 2017 r. zajmowała 14. miejsce w grupie imion żeńskich[1]. W całej populacji Polek Emilia zajmowała w 2017 r. 49. miejsce (140 944 nadań)[2].
Żeński odpowiednik imienia Emil, Emilian.
- Formy obce: Emily (ang.), Ämilie; Emilie (niem., czes.); Émilie (fr.); Emilia (hiszp., wł., ros., fi.); Emilija, Emila, Emiljka, Mila, Milka, Miljka (połud.-słow.); Emilija, Emilë (litew.); Aemilia (łac.)
- Nazwiska: Emela, Emielita, Emil, Emilewicz, Emilianowicz, Emiliewicz, Emilita, Emilka, Emisz, Emka, Emko, Jemilka, Jemielita, Milewicz.
Imieniny obchodzi: 23 maja[3], 5 czerwca, 24 czerwca[3], 30 czerwca[3], 19 sierpnia[3], 24 sierpnia i 24 listopada[3].
Patroni
Osobny artykuł: święta Emilia.
- ↑ Statystyka imion za 2017 rok - podsumowanie. gov.pl. [dostęp 2018-02-11].
- ↑ 100_najpopularniejszych_imion_bez_zgonow_18.01.2017_r. gov.pl. [dostęp 2018-02-11].
- ↑ a b c d e Skorowidz imion, [w:] DonatD. Chruścicki DonatD., Skarbczyk imion, Ewa Wieczorek (Grafika), wyd. 2, Stron 128, strony nieliczbowane; nakład 100.000 egz., okładka kartonowa, 11x10,5 cm, cena na 3. stronie okładki 90 zł, Warszawa: Sport i Turystyka, 1986, s. 19, ISBN 83-217-2374-8, OCLC 833927072 .