Okres istnienia: 232–229 mln lat temu | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzaj |
Eodromaeus | ||
Gatunki | |||
|
Eodromaeus – rodzaj teropoda żyjącego w późnym triasie na terenach współczesnej Ameryki Południowej. Został opisany w 2011 roku przez Ricarda Martíneza i współpracowników w oparciu o skamieniałości odkryte w osadach ogniwa Valle de la Luna (Dolina Księżycowa) w formacji Ischigualasto w argentyńskiej prowincji San Juan, w osadach datowanych na 232–229 mln lat. Holotypem jest PVSJ 560, niemal kompletny szkielet dorosłego osobnika nieobejmujący kości łopatkowo-kruczych, większej części prawej kończyny przedniej, niektórych żeber szyjnych i tułowiowych, gastraliów, czterech przednich kręgów ogonowych oraz większości szewronów. Odkryto również szczątki kilku innych osobników (PVSJ 561, 562 i 563 z ogniwa Valle de la Luna oraz 534 i 877 z ogniw La Peña i Cancha de Bochas)[1].
Eodromaeus osiągał stosunkowo niewielkie rozmiary – długość całego osobnika (szacowana na podstawie holotypu oraz okazu PVSJ 562) wynosi 177 cm, z czego na czaszkę przypadało około 12 cm. Rozmiarami i ogólną budową Eodromaeus przypominał hipotetycznego ostatniego wspólnego przodka teropodów. Miał kość piszczelową nieco dłuższą od udowej, długi ogon zbudowany z około 45 kręgów i kość krzyżową składającą się prawdopodobnie z trzech kręgów. W kości przedszczękowej znajdowały się cztery zęby, a w szczękowej – jedenaście. Ich korony cechowały się bocznym spłaszczeniem, zakrzywieniem i gęstym ząbkowaniem w środkowej i dystalnej części zęba (9 ząbków na milimetr). Eodromaeus jest jednym z trzech (obok eoraptora i Pampadromaeus[2]) znanych dinozaurów mających zęby na kości podniebiennej. W tylnych kręgach szyjnych występują pleurocele, co wskazuje na obecność worków powietrznych, prawdopodobnie ciągnących się do klatki piersiowej[1].
Na przynależność Eodromaeus do teropodów wskazuje wiele zaawansowanych cech czaszki, szkieletu osiowego, kończyn przednich, obręczy miednicznej i kończyn tylnych. Takson ten wykazuje jednak niewiele autapomorfii. Według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Martíneza i współpracowników Eodromaeus jest bazalnym teropodem – bardziej zaawansowanym niż herrerazaury, jednak bardziej bazalnym od neoteropodów[1].
Nazwa Eodromaeus po grecku oznacza „wczesny biegacz” (od eos – „świt”, „początek” i dromaeus – „biegacz”). Nazwa gatunkowa gatunku typowego, murphi, honoruje J. Murphy'ego – wolontariusza z Earthwatch, który odnalazł okaz holotypowy[1]. Pierwsze szczątki odkryto w 1996 roku i początkowo przypisano je do rodzaju Eoraptor[3].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Eodromaeus
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Pampadromaeus
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Balter