Er yezhoniezh e vez implijet an termen epentezenn (diwar ar henc'hresianeg: epi "war" + en "e" + thesis "lakaat"; saoz: epenthesis), pe mezkresk[1], evit komz eus ouzhpennañ ur sonenn, pe meur a hini, d'ur ger, dreist-holl en e ziabarzh.
Bez' e c'hell bezañ degemeret er yezh unvan pe get pe zoken a-wezhoù nemetken, keñveriit:
Daou zoare epentezenn zo:
Implijet e vez alies vogalennoù epentezennek gant yezhoù ha ne vez ket kavet enne nemeur a gensonenn renk-ouzh-renk pe c'hoazh enne silabennoù oc'h achuiñ gant ur gensonenn pa amprestont gerioù a-seurt-se digant yezhoù all enne meur a gensonenn renk-ouzh-renk da skouer e japaneg:
Daoust ha ma vez implijet vogalennoù disheñvel a yezh da yezh, en o zouez [ɯ] e japaneg peurliesañ, e vez kavet stank-tre ar schwa, un <e> pe c'hoazh ur vogalenn heklev, da lâret eo an hevelep vogalenn kavet dija en hevelep ger evel er c'hembraeg "pobol".
Kavet e vez elfennoù epentezennek gante un arc'hwel yezhadurel ivez, da skouer e galleg:
E degouezhioù all e c'hell bezañ implijet elfennoù epentezennek evit sevel barzhoniezh, da skouer e latin: