Een erfgooier, tot 1702 gemene lantgoijer, was een van oorsprong uit Gooiland afkomstige mannelijke bewoner die samen met anderen het gebruiks- en beheersrecht (schaarrecht) had over de bebouwbare gronden in Het Gooi. Organisatorisch vormden de erfgooiers een marke, een oude vorm van een boerenzelforganisatie, zoals die ook elders in Europa voorkwam onder vrije boeren.