Esnafi

Esnafi ka qenë një lloj shoqate a korporate zejtarësh dhe dyqanxhinjsh të të njëjtit profesion, duke përbërë një shtresë apo klasë më vete në strukturën shoqërore edhe shqiptare, sidomos gjatë sundimit të Perandorisë Osmane.^[1] Esnafët dokumentohen në qytetin e Elbasanit qysh në vitin 1580, me emrin tajfa, si tajfa e tabakëve, papuçinjve, çullhave te cilët kishin dhe flamurin e shenjtorëve të ritit islamik, që ishin njëkohësisht dhe pajtorë të këtyre organizatave. Më shpesh në qytetin e Elbasanit ndeshet termi rufet që do të thotë: zanat, mjeshtëri. Krahas saj ndeshet fjala esnaf.

1. ^ Dizdari, Tahir (2005). Fjalori i orientalizmave në gjuhën shqipe. Tiranë: AIITC. fq. 256–257.