Fabiusze (łac. Fabii) – jeden z najstarszych i najbardziej zasłużonych rodów patrycjuszowskich w starożytnym Rzymie. Osoby z tego rodu po raz pierwszy pełniły rzymskie stanowiska urzędnicze już na początku V wieku p.n.e. Potwierdzeniem znaczącej pozycji Fabiuszy w tym czasie jest fakt, że w latach 485-479 p.n.e. trzech Fabiuszy pełniło urząd konsula przez siedem kolejnych lat[1]. W 477 p.n.e. cała rodzina Fabiuszy wzięła udział w bitwie nad Kremerą, podczas której zginęli wszyscy jej członowie – przeżyć miał tylko najmłodszy chłopiec, który nie brał udziału w bitwie i dzięki temu ród się zachował.