Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Στη χριστιανική θεολογία, το Filioque (Φιλιόκβε, λατινική σύνθετη λέξη, από το Filius, «Υιός», και que, «και», που σημαίνει «και ο Υιός») είναι ένα θεολογούμενο ζήτημα που αφορά το Σύμβολο της Νικαίας.
Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος (Α΄ της Νίκαιας) στα 325 με αυτό, το πρώτο «Σύμβολο της Πίστεως» δήλωσε ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται (πηγάζει) από τον Θεό – Πατέρα («το εκ του Πατρός εκπορευόμενον»). Αυτό το Σύμβολο τροποποιήθηκε στην Β΄ Οικουμενική Σύνοδο (Α΄ της Κωνσταντινούπολης) το 381. Ως εκ τούτου, καλείται συνήθως Σύμβολο Νικαίας - Κωνσταντινουπόλεως ή άλλως το «Πιστεύω» των Χριστιανών.
Στην τριαδική ομολογία, οι Χριστιανοί από τους πρώτους αιώνες έχουν κάνει μερικές σημαντικές διακρίσεις. Ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα θεωρείται ότι έχουν την αιώνια προέλευσή τους από τον Πατέρα. Ο Υιός, ο προαιώνιος Λόγος (Ιωάν. α΄ 1) έχει γεννηθεί από τον Πατέρα, ενώ το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα. Αυτές οι επισημάνσεις αφορούν την ύπαρξη του Θεού πριν από κάθε χρόνο, «προ πάντων των αιώνων» κατά το Σύμβολο της Νικαίας. Όσον αφορά τη δημιουργία, ο Θεός απέστειλε τον Υιό του και το Πνεύμα του. Στα λατινικά η λέξη processio αφορά και την αποστολή (που κατά την ορθόδοξη θεολογία γίνεται και από τον Υιό) αλλά και την εκπόρευση (που αφορά μόνο τον Πατέρα) του Πνεύματος, αυτός ο ιδιωματισμός θα μπορούσε να προκαλέσει κάποια σύγχυση στις θεολογικές συζητήσεις. Η διαφορά λοιπόν μπορεί να επικεντρωθεί στη λέξη processio που λόγω της πολλαπλότητάς της στα λατινικά, δεν σημαίνει μόνο εκπόρευση [από που πηγάζει] αλλά και αποστολή [processione] - από που διέρχεται.
Βάσει της αίρεσης του Filioque, οι Ρωμαιοκαθολικοί θεωρούνται αιρετικοί από την Ορθόδοξη Εκκλησία με απόφαση της Η' Οικουμενικής Συνόδου που συγκλήθηκε το 879 στην Κωνσταντινούπολη.[1]