Freyja

Freyja
Información
Sexu	femenín
Conexones	Mitoloxía nórdica y Ásynjur (en)
Cónxuxe	Óðr (es)
Padres	Njörðr (es)
Fíos	Gersemi (es) y Hnoss (es)
Familiares	Frey (es)
Residencia	Fólkvangr (es)
[editar datos en Wikidata]

Freyja, o Freya, ye una diosa de la mitoloxía nórdica y xermánica, de la cual caltuviéronse numberosos rellatos que la arreyen o la describen. Por cuenta de que les fontes meyor documentaes d'esta tradición relixosa fueron tresmitíes y alteriaes por historiadores cristianos medievales,^[1][2] y, en munchos casos, escrites más de sieglu y mediu más tarde,^[3] el so verdaderu rol, les práutiques paganes y el so cultu son inciertos.

Nes Eddas, Freyja ye descrita como la diosa del amor, la guapura y la fertilidá. La xente invocábalo pa llograr felicidá nel amor,^[4] asistir nos partos^[5] y pa tener bones estaciones.^[6]

Freyja tamién yera acomuñada cola guerra, la muerte, la maxa, la profecía y la riqueza. Les Eddas menten que recibía a la metá de los muertos en combate nel so palaciu llamáu Fólkvangr, ente que Odín recibía la otra metá nel Valhalla.^[7] L'orixe del seidr y la so enseñanza a los Æsir atribuyíase-y a ella.^[8]

Frigg y Freyja son los dos dioses principales de la relixón nórdica^[9] y son descrites como les cimeres ente les Ásynjur.^[10] Freyja ye la diosa más venerada xunto con Frigg, y el so cultu paez ser el más prevalente ya importante de los dos.^[11] Na saga Droplaugarsona descríbese que nel templu de Ölvusvatn, Islandia, les estatues de Frigg y Freyja allugar nes posiciones más importantes, frente a les de Thor y Freyr. Estes estatues taben iguaes con ellaboraos paños y afataes con oru y plata.

En Heimskringla presentar a Freyja dende un puntu de vista evemerista como una mitolóxica princesa de Suecia. El so padre Njörðr ye vistu como un míticu rei de Suecia y tamién se menta al so hermanu Frey. La madre de Freyr y Freyja ye la hermana de Njörðr, quien xeneralmente ye rellacionada cola antigua diosa xermánica Nerthus,^[12]como yera costume ente los Vanir y dexáu poles sos lleis.^[8]

Más palantre en Heimskringla, rellátase que munchos templos y estatues de los dioses paganos nativos fueron asaltaos y destruyíos por Olaf I de Noruega y Olaf II el Santu mientres el gradual y violentu procesu de cristianización d'Escandinavia. Mientres y depués d'estendíu y completáu el procesu de cristianización, Freyja y munchos elementos acomuñaos con ella fueron demonizadas pola creciente influencia de misioneros cristianos. Depués de que la influencia cristiana fuera consolidada en llei, restos de la so fe caltener na clandestinidá, principalmente en zones rurales, sobreviviendo hasta tiempos modernos nel folclor xermánicu y más apocayá reconstruyida en delles formes del neopaganismu xermánicu.

1. ↑ Gareth, Williams. «Pagan belief». Viking Religion. Consultáu'l 1 de marzu de 2008.
2. ↑ Gareth, Williams. «Sagues». How do we know about the Vikings?. Consultáu'l 1 de marzu de 2008.
3. ↑ Craigie, W. A. (1914). Religion of Ancient Scandinavia. Constable & Company Ltd, páx. 2.
4. ↑ Steinsland, G. & Meulengracht Sørensen, P. (1998). Människor och makter i vikingarnas värld. Ordfront, páx. 72. ISBN 91-7324-591-7.
5. ↑ Sturluson, Snorri. trad. Henry Adams Bellows (1936) (ed.): «Oddrúnargrátr, estrofes 7-8». Edda poética. Consultáu'l 12 de marzu de 2008.
6. ↑ Schön, Ebbe (2004). Rusti-Tors hammare, Gudar och jättar i tro och tradition. Fält & Hässler, Värnamo, páx. 227-228.
7. ↑ Sturluson, Snorri. trad. Arthur Gilchrist Brodeur (1916) (ed.): «Gylfaginning, capítulu 24». Edda prosaica. Archiváu dende l'orixinal, el 19 d'avientu de 2007. Consultáu'l 1 de marzu de 2008.
8. ↑ ^{8,0 8,1} Sturluson, Snorri. trad. Samuel Laing (1844) (ed.): «Saga Ynglinga, capítulu 4». Heimskringla. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-11-27. Consultáu'l 1 de marzu de 2008.
9. ↑ Keyser, Rudolph. trad. Barclay Pennock (1854) (ed.): «Nordmændenes Religionsforfatning I hedendommen». Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'ochobre de 2008. Consultáu'l 1 de marzu de 2008.
10. ↑ Sturluson, Snorri. trad. Arthur Gilchrist Brodeur (1916) (ed.): «Gylfaginning, capítulu 35». Edda prosaica. Archiváu dende l'orixinal, el 18 de febreru de 2008. Consultáu'l 1 de marzu de 2008.
11. ↑ Grimm, Jacob. trad. Northvegr Foundation (ed.): «Teutonic Mythology». Archiváu dende l'orixinal, el 15 de xineru de 2008. Consultáu'l 14 de xineru de 2008.
12. ↑ Ellis Davidson, H. R. (1965). Gods And Myths Of Northern Europe. University of Lund, Harwich Port: Clock & Rose. ISBN 0-14-013627-4.