Geohemija

Geohemija je nauka o sastavu Zemlje i drugih planeta, hemijskih procesa i reakcija koje su odgovorne za sastav stijena i tla, kao i kruženje materije i protoka energije koje transportuju Zemljine hemijske komponente u vremenu i prostoru, te njihovu interakciju sa hidrosferom i atmosferom.^[1]

U okviru geografije, geohemija se proučava kao granično interdisciplinarno područje, u dodiru sa hemijom, fizikom i biologijom.

Najvažnije oblasti geohemije su:

1. Geohemija izotopa: Određivanje relativnih i apsolitnih koncentracija hemijskih elemenata i njihovih izotopa u i na tlu.
2. Istraživanje distribucije i kretanja elemenata u različitim dielovima zemlje (u kori, mantlu, hidrosferi itd.) i u mineralima, a u cilju utvrđivanja skrivenih sistema raspodjele, migracija i kretanja.
3. Kosmohemija: Analiza distribucije elemenata i njihovih izotopa u Svemiru.
4. Organska geohemija: Nauka o ulozi procesa i struktura koji su nastali od živih ili (sub)fosilnih organizama.
5. Primjena u studijama zaštite životne sredine i ekoloških odnosa uopće, hidrološkim i i mineraloškim proučavanjima.

Smatra se da je da je otac moderne geohemije Victor Moritz Goldschmidt, koji je osnovne ideje iz ove oblasti razvio u seriji publikacija od 1922. pod nazivom "Geochemische Verteilungsgesetze der Elemente".^[2]

1. ^ Carsten R. (2008): Chemical sciences in the 20th century: Bridging boundaries. John Wiley & Sons, ISBN 3-527-30271-9.
2. ^ Mason B. (1992): Victor Moritz Goldschmidt: Father of modern Geochemistry (Geochemical Society). ISBN 0-941809-03-X.