Goesharders

t Goesharders (eigen naeme: Gooshiirder Fräisch of Freesch) is t Noordfriese dialekt, of beter n groep verwaante dialekten, die spreuken worden in de Goesharden, n laandstreek in Noordfrieslaand.

t Goesharders is onder te verdielen in t Noord-, Middel- en Zuud-Goesharders, n verdieling die maekt wordt op grond van de geografiese verdieling van t gebied. Binnen t Noord-Goesharders he'j ok n westelike (Ockholm) en n oostelike (Langenhorn) variaant. t Goesharders is relatief stark verwaant an t Halligers, t Karrharders, t Bökingharders en t Wiedingharders; disse dialekten vörmen tegere t Vaastelaand-Noordfries. Der is liekewel gien spraoke van n dialektkontinuüm mit disse variaanten.

t Goesharders leit an de zuudgreens van t Noordfriese taelgebied en daordeur is t dialektverlies daor groot. t Zuud-Goesharders is in 1981 uutsturven, van t Middel-Goesharders wordt zegd dat t akuut mit uutstarven bedreigd wordt. t Noord-Goesharders left nog wel; in Langenhorn worden der kursussen Fries geven. Ok aandere plakken hebben hiemkundekringen die him mit t Fries bezighoolden; zels Schobüll in de Zuud-Goesharde, waor t Fries al uutsturven is. t Nordfriisk Instituut is huusvest op 'e greens van de Noord- en Middel-Goesharde, in Bredstedt.

Dit artikel is skreaven in et stellingwarvsk, in de Algemene Nedersaksiese Schriefwieze.