Guanin

Guanin
Općenito
Hemijski spoj	Guanin
Druga imena	2-amino-6-hidroksipurin, 2-aminohipoksantin, Guanin
Molekularna formula	C5H5N5O
CAS registarski broj	73-40-5
SMILES	c1[nH]c2c(n1)c(=O)[nH]c(n2)N
InChI	1/C5H5N5O/c6-5-9-3-2(4(11)10-5)7-1-8-3/h1H,(H4,6,7,8,9,10,11)
Osobine1
Molarna masa	151,13 g/mol
Agregatno stanje	Bijela amorfna čvrsta materija
Gustoća	2,200 g/cm3 (izračunata)
Tačka topljenja	360 °C (633.15 K), razlaže se
Tačka ključanja	Sublimira
Rastvorljivost	Nerastvorljiv
Rizičnost
NFPA 704	0 0 0
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

Guanin (G, Gua) je jedna od četiri glavne nukleobaze, jedno od slova u genetičkoj informaciji koja je zapisana u nukleinskim kiselinama (DNK i RNK). Genetički kod je pohranjen u jedru, tj. u DNK, a različite kategorije RNK učestvuju u njenoj transkripciji (jedro) i translaciji (ribosomi u citoplazmi).^[1][2][3] Ime ove nukleinske baze je izvedeno iz guano (= ptičiji izmet), jer je prvi put izolovana iz ptičijeg izmeta.

Guanin je derivat purina, a u baznom paru ima trostruku vodikovu vezu sa citozinom. Putem aromatskih interakcija, pozicionira se vertikalno sa ostalim nukleobazama. Guanin je tautomer, a njegov nukleozid je guanozin. U molekulama nukleinskih kiselina uparuje se sa citozinom.

• Guanin je i naziv specifične bijele amorfne supstance u krljuštima nekih riba, izmetu ptica, jetri i pankreasu sisara.

1. ^ Berberović LJ., Hadžiselimović R. (1986): Rječnik genetike. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 86-01-00723-6.
2. ^ Hadžiselimović R., Pojskić N. (2005): Uvod u humanu imunogenetiku. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-3-4.
3. ^ Hadžiselimović R. (2005): Bioantropologija – Biodiverzitet recentnog čovjeka. Institut za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju (INGEB), Sarajevo, ISBN 9958-9344-2-6.