Hiri-gutun (latinez: chartae populationis) Erdi Aroan zehar, zenbait pertsonei emandako eskumen dokumentua zen. Honako honen helburua, penintsulako zenbait lurralderen birpopulaketa ahalbidetzea zen, lur horien jabe ziren agintari jurisdikzional edota dominikalen eskutik. Dokumentu honetan, lur horiek okupatu edota izateko bete beharreko oinarrizko baldintzak agertzen ziren. Zenbait kasutan, lur hauetako bizikidetza ere arautzen zuten. Askotan hiri gutun hauekin batera “Foru Orokorrak” ere ematen ziren. Birbopulaketa amaitzear zegoela, hiri-gutunekin batera foruak eman beharrean, legedi oso bat ezartzen zen, ordenantza munizipalen antzekoa.[1]