Hylobatidae | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Mammalia | |
Orde: | Primates | |
Suborde: | Haplorrhini | |
Infraorde: | Simiiformes | |
Superfamilia: | Hominoidea | |
Familia: |
Hylobatidae Gray, 1870 | |
Distribución | ||
Xéneros | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Los hilobátidos (Hylobatidae) son una familia de primates hominoideos qu'inclúi a toles especies de gibones y al siamang.[1] Esta familia arrexunta a cuatro xéneros, Hoolock, Hylobates, Nomascus y Symphalangus,[2][3] los cualos de la mesma integren dieciocho especies.[4][5]
Estremar de los otros hominoideos principalmente pol so menor tamañu, el gran llargor de los sos brazos con respectu al tamañu corporal, el so estilu de vida puramente arborícola, l'usu de la braquiación como forma principal de locomoción y pola so organización social basada en pareyes monogámicas.[6] Al igual que los demás hominoideos el so cavidad cranial ye avolumada; los sos órbites son grandes y delles especies tienen un sacu gular nel pescuezu que-yos dexa intensificar los sos llamaos.[7][8] Llogren el so alimentu en les hores del día y la mayoría de les especies aliméntense principalmente de magaya de frutes,[9] complementando la so dieta con fueyes y invertebraos.[10]
Los hilobátidos habiten en casi tol Sureste d'Asia en hábitats de selva tropical lluviosa y subtropical,[11] principalmente en zones de baxa altitú.[2] Son animales sociales y territoriales que conformen grupos pequeños de cuatro individuos en permediu, conformaos por una pareya monógama y los sos fíos.[12] Protexen esti territoriu viviegamente y caltienen alloñaos a los posibles rivales per mediu d'esplegues, principalmente vocales, nos cualos les pareyes d'adultos de cada grupu entona a dúu ruidosos cantares d'alvertencia.[9]
Toles especies de la familia atópense amenaciaes d'estinción, por causa de la creciente población humana del sureste asiáticu qu'hai deforestado, deterioráu y estazáu el so hábitat, pa dedicar el suelu a diverses actividaes económiques. La presencia d'humanos tamién favoreció otres actividaes que contribuyeron a amenorgar de la so población, como la caza p'aprovechar la so carne o como insumo pa medicines tradicionales, y la captura d'exemplares vivos pa vendelos como mascotes o pa exhibición en zoolóxicos.[13] Na Llista Colorada de la UICN, la mayor parte de les especies clasifíquense como en peligru d'estinción y dos d'elles catalóguense como en peligru críticu.[14] Na publicación biañal Los 25 primates en mayor peligru del mundu 2008-2010, tamién s'inclúin dos especies.[15]
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Mootnick
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Geissmann
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Thinh
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes adw
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Characteristics
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Ankel442
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Grzimek211
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Grzimek212
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Grzimek210
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Grzimek213
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes conservation
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes iucnsearch
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Mittermeier