IC50

نیمه حداکثر غلظت بازدارندگی (IC₅₀) معیاری از قدرت یک ماده در مهار یک عملکرد بیولوژیکی یا بیوشیمیایی خاص است. IC₅₀ یک معیار کمی است که نشان می‌دهد چه مقدار از یک ماده بازدارنده خاص (به عنوان مثال دارو) برای مهار، در شرایط آزمایشگاهی، یک فرایند بیولوژیکی خاص یا جزء بیولوژیکی تا ۵۰٪ مورد نیاز است.^[۱] جزء بیولوژیکی می‌تواند آنزیم، سلول، گیرنده سلولی یا میکروارگانیسم باشد. مقادیر IC₅₀ معمولاً به صورت غلظت مولی بیان می‌شوند.

IC₅₀ معمولاً به عنوان معیاری برای سنجش قدرت داروی آنتاگونیست در تحقیقات فارماکولوژی استفاده می‌شود. IC ₅₀ با سایر معیارهای قدرت قابل مقایسه است، مانند EC₅₀ برای داروهای آگونیست. EC₅₀ نشان دهنده دوز یا غلظت پلاسمایی مورد نیاز برای به دست آوردن ۵۰٪ حداکثر اثر در داخل بدن است.^{[۱][پیوند مرده]}

1. ↑ ^{۱٫۰ ۱٫۱} Hoetelmans RM. "IC50 versus EC50". PK-PD relationships for anti-retroviral drugs. Amsterdam: Slotervaart Hospital. Archived from the original on 2017-05-28 – via U.S. Food and Drug Administration.