Ibn-Tejmije

Ibn-Tejmije (ar. ابن تيمية) bio je filozof, teolog i logičar. Rođen je 10. rebiul-evvela 661. po Hidžri (1263) u Harranu u pokrajini Džezire. Porodica mu je bila veoma poznata po nauci. Njegov otac Abdul-Halim bio je učenjak hadisa, a njegov djed Medždudin Abul Barakat pisac je djela Muntakha Akhbar. Ibn-Tejmije je rođen u vrijeme velikih vjerskih i političkih događanja. Samo pet godina prije njegovog rođenja Mongoli su razorili i opustošili Bagdad, a njegova porodica morala se preseliti u Damask, dok je on još bio mali dječak. Zvjerstva Mongola snažno su utjecala na dječaka, koji je otad duboko zamrzio tlačenje, koje ga je tada poticalo na hrabrost u borbi protiv neprijatelja. Ibn-Tejmije se odlikuje nastojanjima da se razvije u mnogim područjima nauke. Bio je bistre naravi i jakog karaktera. Njegova nauka i primjena vjere ne odnosi se samo na jedan mezheb, iako je prema porijeklu pripadao hanbelijskom, nego je pokušaj utjelovljenja svih pravaca u fikhu i akaidu u jedan, čime bi se ujedinila zajednica muslimana u borbi protiv Mongola.