Izolilo

Izolilo
vd
Dum	nekonata - nekonata/nuntempe
v • d • r

Izolilo estas objekto, kiun oni uzas por izoli kaj ordinare porti konduktilon aŭ aparatoparton^[1]. Ĝi permesas izoli unu konduktilon de alia. Izoliloj estas faritaj el dielektrikaj materialoj. Ili estas uzataj interalie por transmisio de elektra energio kaj fervoja elektrizo.

Ĉefaj parametroj de izolilo estas:

• Maksimuma tensio inter konduktiloj, kiun la izolilo povas elteni sen elektra arko kaj aliaj malagrablaĵoj;
• Maksimuma kurento de forfluo, kiu povas esti tra la izolilo;
• Kapacitanco inter konduktiloj, kiun la izolilo aldonas;
• Maksimuma mekanika forto, kiun la izolilo povas elteni ne rompiĝante.

Noto: Ne konfuzu elektran izolaĵon kun izolilo: la unua rilatas al propreco de materialo ne konduktanta elektran kurenton, dum la dua estas komponento el izola materialo.

1. ↑ Vd la vortaron: Scienca kaj Teknika Terminaro eldonita de Japana Esperanto-Instituto (Tokio, 1956)