Kinidino

Vidu ankaŭ: Kinino

Bonvolu ne konfuzi...
CAS-numero 56-54-2	CAS-numero 130-95-0
Ili estas izomeroj sed ili malsimilas en la pozicio de la vinila grupo.

Kinidino
Kemia formulo	C20H24N2O2
Plata kemia strukturo de la Kinidino
Tridimensia kemia strukturo de la Kinidino
Blankaj kristaloj de kinidino.
CAS-numero-kodo	56-54-2
ChemSpider kodo	389880
PubChem-kodo	441074
Fizikaj proprecoj
Aspekto	blanka, lumsensiva solidaĵo[1]
Molmaso	324,42284g mol−1
Denseco	1,21 g/cm−3
Fandpunkto	169°C [2][3]
Bolpunkto	495,9°C [4]
Refrakta indico	${\displaystyle n_{761}^{20}}$ 1,6380
Ekflama temperaturo	253,7°C [5]
Solvebleco	Akvo:0,14 g/L[6]
Mortiga dozo (LD50)	263 mg/kg (buŝe) [7]
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo Piktogramo
GHS Signalvorto	Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H301, H317
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P264, P270, P301+316, P321, P330, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Kinidino estas alkaloido ekstraktita natura organika medikamento kun kontraŭaritmaj kaj kontraŭmalariaj efikoj. Kinidino estas optika izomero de kinino, origine eltirita de la ŝelo de la Cinchona arbo kaj similaj plantospecioj. Ĝi havas longan historion de uzo, komence de peruanoj, kiuj ofte respondecas pro la eltrovo de kelkaj el ĝiaj farmaciaj proprecoj. La kemiaj strukturoj de kinino kaj kinidino estas tre similaj. Ĝi nun estas ankaŭ produktita per kemia sintezo. Kinidino unue estis izolita fare de Pasteur en 1853 por traktado de febroj. Ĝi estas blanka, lumsensiva solidaĵo, solvebla en akvo. Kinidino posedas 20 karbonatomojn, 24 hidrogenatomojn, 2 nitrogenatomojn kaj 2 oksigenatomojn. Kinidino uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de farmaciaĵoj. Kiel ĉiuj fosfitoj, tiel hipofosfitoj posedas grandan reduktpovon.

1. ↑ Chemical Book
2. ↑ EPA United States Environmental Protection Agency
3. ↑ Chemsrc
4. ↑ GuideChem
5. ↑ Chemnet
6. ↑ The Good Scents Company
7. ↑ InChem