Klorokino | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Struktura formulo | |||||||
grupo de stereoizomeroj | |||||||
quinoline alkaloid | |||||||
Ĝeneralaĵoj | |||||||
Nomo | Klorokino | ||||||
Alternativa(j) nomo(j) |
Klorokina fosfato | ||||||
Kemia formulo | C18H26ClN3 | ||||||
Nomo laŭ IUTAK |
(RS)-N'-(7-chloroquinolin-4-yl)-N,N-diethyl-pentane-1,4-diamine
| ||||||
CAS-numero-kodo | [https://commonchemistry.cas.org/detail?cas_rn=54-05-7 54-05-7 54-05-7] | ||||||
PubChem-kodo | 2719 | ||||||
ChemSpider-kodo | |||||||
SMILES |
Clc1cc2nccc(c2cc1)NC(C)CCCN(CC)CC
| ||||||
Komercaj nomoj |
Aralen, aliaj | ||||||
Karakterizaĵoj | |||||||
Molmaso |
319,872 | ||||||
Sekurecaj indikoj | |||||||
| |||||||
Se eble, uziĝu unuoj de la Sistemo Internacia de Unuoj. Escepte de la notoj alie indikitaj, la datumoj rilatas al materialoj laŭ la ordinaraj normoj pri temperaturo kaj premo (25o kaj premo je 1 atmosfero aŭ 760 mm de Hg). | |||||||
Klorokino estas kuracilo uzata por la kuracado de malario, kiun Hans Andersag malkovris en 1934. Ĝi estas sur la listo de esencaj medikamentoj de la Monda Organizaĵo pri Sano[1]. Kiam ĝi estis malkovrita, oni retrovis progreson, ĉar ĝi estis malmultekosta kaj efika. Oni multe uzis ĝin, sed la kvar Plasmodium-specioj, kiuj kaŭzas malarion en homoj, tamen disvolvis rezistojn[2].