Kotwiczka (łac. cardo, l. mn. cardi) − element narządów gębowych stawonogów stanowiący część szczęk, a u krocionogów też żuwaczek.
U sześcionogów kotwiczka stanowi nasadową część szczęk. W aparacie gębowym typu gryzącego kotwiczka szczęk I pary łączy się luźno z puszką głowową z jednej strony, a stawowo z pieńkiem z drugiej[1]. W aparacie gębowym gryząco-liżącym kotwiczki I pary szczęk są wydłużone, a w innych typach aparatów ulegają silnym przekształceniom[2]. U skoczogonków między kotwiczką a puszką głowową znajduje się jeszcze jeden skleryt − fulcrum[1]. Kotwiczki II pary szczęk są zrośnięte tworząc razem podbródek i wchodząc w skład wargi dolnej[2].
U krocionogów kotwiczka jest nasadową częścią żuwaczek, na której osadzony jest ich pieniek. Szczęki I pary przekształcone są u nich w płytkę gębową osadzoną na kotwiczce płytki gębowej, natomiast szczęki II pary nie występują w ogóle[3].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie BlaszakTo
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Jura
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie BlaszakTw