Ksilem

Ksilem (grč. ξύλον - ksilon = drvo) je, uz floem, jedno od dva tipa transportnog tkiva kod vaskularnih biljaka. Najbolje poznato ksilemsko tkivo je drvo, iako ga imaju i druge biljke. Osnovna funkcija mu je transport vode i biljnih nutrijenata.^[2]

Nekada se smatralo da se provodnim elementima ksilema isključivo transportira voda sa mineralnim tvarima, od korijena do svih dijelova biljke, a prems novijim saznanjim, u ksilemskom soku mogu naći

• mnogi organski spojevi koje proizvodi i korijen (npr. alkaloidi) ili ih biljka usvaja iz tla;
• aminokiseline i amidi koji sestvaraju prilikom redukcije nitrata i ugrađivanja soli amonija u organske spojeve.
• u proljeće kod višegodišnjih biljaka, prije listanja, biljka se, preko ksilema, iz korijena i različitih podzemnih organa za skladištenje (gomolji, lukovice, rizomi i sl.) snabdijeva organskim materijama;
• klijanje mlade biljke kroz ksilem transportiraju organske materije iz sjemena ili drugih podzemnih organa;
• transportuju se biljni hormoni, citokinini i giberelini, koje proizvodi korijenski meristem;
• prenose spore i toksini patogenih gljiva i virusi.

Zbog transpiracije u nadzemnim dijelovima biljke i apsorpcije vode u korijenu, javlja se razlika u pritisku, koja se naziva usisna sila, a koja omogućava kretanje vode naviše.

Ksilem je građen od mrtvih ćelija sa odrvenjelim zidovima, koje se nazivaju:

• traheje i traheide
• parenhimsko tkivo ksilema
• mehanički tkivo, libriformna vlakna

1. ^ Winterborne J, 2005. Hydroponics - Indoor Horticulture
2. ^ Campbell, Neil A.; Jane B. Reece (2002). Biology (6th izd.). Benjamin Cummings. ISBN 978-0-8053-6624-2.CS1 održavanje: ref=harv (link)