Lapacho, herbata lapacho (pau d'arco, tahuari, taheebo, herbata Inków) – napar sporządzany z wewnętrznej części kory drzewa Tabebuia impetiginosa oraz wielu innych gatunków drzew z rodzaju Tabebuja[1], stosowany od wieków przy różnych dolegliwościach przez Indian zamieszkujących Peru, Boliwię, Brazylię i Paragwaj. Wbrew niektórym doniesieniom nie stwierdzono jednoznacznie wyraźnego działania przeciwnowotworowego. Herbata lapacho oprócz korzystnego działania zdrowotnego może wykazywać również negatywne skutki uboczne ze względu na potencjalnie toksyczne związki, jak np. wyodrębniony z niej lapachol.
Nazwą lapacho określa się często także samo drzewo. W Brazylii nazywane jest ono ipê.