Een laselektrode is een elektrisch geleidend voorwerp, meestal een metalen staaf, dat wordt gebruikt bij de meeste lasprocessen waarbij een elektrische stroom wordt gebruikt om het werkstuk te verhitten.
Er worden twee groepen laselektroden onderscheiden:
- niet-afsmeltende elektroden: elektroden die doorgaans zijn gemaakt van een materiaal met een zeer hoog smeltpunt, zoals wolfraam; of elektroden die gemaakt zijn van een materiaal dat goed warmte kan geleiden en dat tijdens het lassen gekoeld wordt om smelten te voorkomen;
- afsmeltende elektroden: elektroden die tijdens het lasproces afsmelten en mechanisch aangevoerd worden. Dergelijke elektroden hebben dus een dubbele functie: het geleiden van stroom voor de verhitting en tevens het aanvoeren van lasmateriaal.
Een bijzondere vorm van lassen met afsmeltende elektrode is stift- of boutlassen: Daarbij smelt de elektrode alleen aan het uiteinde; het resterende deel van de stift of bout blijft intact.