Lecanicillium

Lecanicillium er ættkvísl sveppa í ættinni Hypocreales og er lýst sem kynlausu Cordycipitaceae: 21 tegund er nú viðurkennd.^[1] Þetta eru sníkjusveppir sem áður voru þekktir sem Verticillium lecanii (Zimmerman) Viegas.^[2] Þessi ættkvísl var fyrst nefnd og kynnt af Rasoul Zare (IRIPP) og Walter Gams (CBS).

IndexFungorum telur eftirfarandi tegundir:

• Lecanicillium acerosum W. Gams, H.C. Evans & Zare 2001,
• Lecanicillium antillanum (R.F. Castañeda & G.R.W. Arnold) Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium aphanocladii Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium aranearum (Petch) Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium araneicola Sukarno & Kurihara 2009,
• Lecanicillium attenuatum Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium dimorphum (J.D. Chen) Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium evansii Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium flavidum (W. Gams & Zaayen) W. Gams & Zare 2008,
• Lecanicillium fungicola (Preuss) Zare & W. Gams 2008; Anamorphic Cordycipitaceae
  • Lecanicillium fungicola var. aleophilum (W. Gams & Zaayen) W. Gams & Zare 2008,
  • Lecanicillium fungicola var. fungicola (Preuss) Zare & W. Gams 2008,
• Lecanicillium fusisporum (W. Gams) Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium kalimantanense Kurihara & Sukarno 2009,
• Lecanicillium lecanii (Zimm.) Zare & W. Gams 2001: sýkja Coccidae
• Lecanicillium longisporum (Petch) Zare & W. Gams 2001: sýkja blaðlúsum
• Lecanicillium muscarium (Petch) Zare & W. Gams 2001: sýkja hvítflugu og thrips
• Lecanicillium nodulosum (Petch) Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium pissodis Kope & I. Leal 2006,
• Lecanicillium psalliotae (Treschew) Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium saksenae (Kushwaha) Kurihara & Sukarno 2009,
• Lecanicillium tenuipes (Petch) Zare & W. Gams 2001,
• Lecanicillium wallacei (H.C. Evans) H.C. Evans & Zare 2008.

Að minnsta kosti 15 vörur byggðar á Lecanicillium spp. hafa verið, eða eru að koma í framleiðslu sem lífrænar varnir, gegn fjölda plága í mörgum löndum um heiminn.^[3]

1. ↑ Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA (2008). Dictionary of the Fungi (10th. útgáfa). Wallingford: CABI. bls. 150. ISBN 0-85199-826-7.
2. ↑ Zare R, Gams W (2001). „A revision of Verticillium sect. Prostrata. III. Generic classification“. Nova Hedwigia. 72 (3–4): 329–337.
3. ↑ de Faria, M.R.; Wraight, S.P. (2007). „Mycoinsecticides and mycoacaricides: a comprehensive list with worldwide coverage and international classification of formulation types“. Biological Control. 43 (3): 237–256. doi:10.1016/j.biocontrol.2007.08.001.