Un meandro ye una curva descrita pol cursu d'un ríu, que la so sinuosidad ye pronunciada. Formar con mayor facilidá nos ríos de les llanures aluviales con rimada bien escasa, yá que los sedimentos suelen depositase na parte convexa del meandro, ente que na cóncava, por cuenta de la fuercia centrífuga, predomina la erosión y el retrocesu de la vera.[1]
Cuando por cuenta de la erosión dos calces curvos atópense, el ríu corta camín al traviés de la zona onde s'oponen les corrientes y fórmase un llagu de ferradura o de collera de güe (n'inglés oxbow lake), una y bones los sedimentos cierren la entrada y salida del antiguu meandro, quedando fuera del calce del ríu. Dalgunos d'estos meandros secos reciben nomes locales: n'Aragón, los meandros secos del ríu Ebro llámense galachos; nos Estaos Xuníos, nel suroeste tamién son conocíos como «rincón» y nel Sur, a los antiguos brazos y meandros del ríu Mississippi llámase-yos bayou, una voz que por estensión s'aplica a esos mesmos elementos n'otros llugares.