Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Neurociencia | |
---|---|
disciplina académica y especialidá | |
ciencia | |
La neurociencia ye un Campu unificáu de la conocencia científicu qu'estudia la estructura, la función, el desenvuelvo de la bioquímica, la farmacoloxía y la patoloxía del sistema nerviosu y de cómo los sos distintos elementos interactúan, dando llugar a les bases biolóxiques de la conducta.[1][2][3]
Los homes tienen de saber que'l celebru ye'l responsable esclusivu de les allegríes, los placeres, la risa y la diversión, y de la pena, l'aflicción, el desaliendu y los llamentos. Y gracies al celebru, de manera especial, adquerimos sabiduría y conocencies, y vemos, oyemos y sabemos lo que ye repugnante y lo que ye bellu, lo que ye malu y lo que ye bonu, lo que ye duce y lo que ye insípido.
L'estudiu biolóxicu del celebru ye una área multidisciplinar que toma munchos niveles d'estudiu,[3] dende'l puramente molecular hasta l'específicamente conductual y cognitivu, pasando pol nivel celular (neurones individuales), los ensambles y redes pequeñes de neurones (como les columnes corticales) y los ensambles grandes (como los mesmos de la perceición visual) incluyendo sistemes como la corteza cerebral o'l cerebelu, ya inclusive, el nivel más altu del Sistema Nerviosu.
Nel nivel más altu, les neurociencies combinar cola psicoloxía pa crear la neurociencia cognitiva, una disciplina que de primeres foi apoderada totalmente por psicólogos cognitivos. Anguaño, la neurociencia cognitiva apurre una nueva manera d'entender el celebru y la conciencia, pos, basar nun estudiu científicu que xune disciplines tales como la neurobioloxía, la psicobioloxía o la mesma psicoloxía cognitiva, un fechu que con seguridá va camudar la concepción actual qu'esiste alrodiu de los procesos mentales implicaos nel comportamientu y les sos bases biolóxiques.
los humanos tenemos la capacidá de metacognición, esto ye, la capacidá pa monitorear y controlar nuesa mesma mente y conducta. Esta última función dexónos dar un pasu xigantescu en términos evolutivos: llogremos volvenos la especie que se propón estudiase a sigo mesma.Facundo Manes y Mateo Niro[3]
Les neurociencies ufierten un sofitu a la psicoloxía cola cuenta d'entender meyor la complexidá del funcionamientu mental. La xera central de les neurociencies ye la d'intentar esplicar cómo funcionen millones de célules nervioses nel encéfalu pa producir la conducta, y cómo de la mesma, estes célules tán influyíes pel mediu ambiente. Tratando de desentrañar la manera de cómo l'actividá del celebru rellacionar cola psiquis y el comportamientu, revolucionando la manera d'entender les nueses conductes y lo que ye más importante entá: cómo apriende, cómo guarda información el nuesu celebru y cuálos son los procesos biolóxicos que faciliten l'aprendizaxe.