Ofikleido (grek.: ofis serpento, kleides klapoj) estas latuna blovinstrumento el la familio de la klapokornoj, kun klapoj kaj supren direktita sonfunelo. Ĝia formo similas al tiu de fagoto kaj ĝi havas naŭ ĝis dek unu klapojn. Por kompleta kromata ludado de la tonamplekso (je B♭-instrumentoj ekde A ĝis b♭1) dek unu klapoj estas necesaj.
La instrumenton inventis proksimume 1817 Halary (Jean-Hilaire Asté) en Parizo. Antaŭ ol la valvotubjo pro sia pli bona taŭgeco por armemuziko, la ofikleido estis uzata en simfoniaj orkestroj, en latunblovorkestroj kaj en la eklezia muziko kiel basinstrumento. Famiĝis aparte la ofikleidsoloo en Symphonie fantastique de Hector Berlioz' (Dies irae-citaĵo).
Ofikleido ankaŭ estas nomo por ege laŭta lamenregistro je 16' aŭ 32' de orgeno.