Parabaik (birm. ပုရပိုက် /pəɹəbaiʔ/) — rodzaj birmańskich rękopisów, sporządzonych na papierze składanym następnie w formie harmonijki. Mianem tym określa się też papier, na którym sporządzany jest rękopis.
Jest to jedna z dwóch podstawowych form rękopisów birmańskich obok tekstów spisanych na liściach palmowych (pei za, birm. ပေစာ /pèi zà/). Parabaiki sporządzano od ok. XIV w. do połowy XIX w., kiedy zostały zastąpione przez papier importowany z Zachodu. Ocenia się, że dokumenty w formie parabaików miały trwałość około 150 lat[1] . Cenniejsze dokumenty przechowywano w małych drewnianych skrzynkach, które na ogół nie zachowały się do dzisiaj.