Paroleraroj

La paroleraroj estas diversaj anomalioj de parolado. Larĝsence ankaŭ la problemoj de legado kaj skribado (disleksio kaj disgrafio) apartenas tie. La parolado estas tre kompleksa, do estas multa paroleraroj, ekzemple dislalio, balbutado, taĥilalio, kaj dizartrio. Ili estas pli oftaj ĉe infanoj ol plenkreskuloj, kaj estas pli oftaj ĉe viroj ol virinoj. Ĝis tria vivjaro la paroleraroj aligas al la lernado de parolado. Laŭ severeco oni povas distingi parolerarojn kaj parolmalkapablon. La longtempa plena malkapablo paroli estas muteco; la plena malkapablo kompreni numerojn estas akalkulio, kiu estas la plej severa diskalkulio. La plena malkapablo lerni legi kaj skribi ne havas propran nomon, ĝi apartenas al aleksio kaj agrafio, kiuj estas la plej severaj disleksio kaj disgrafio.

Plejofte oni ne konsideras la parolerarojn tial grandajn problemojn, kiel ili estas. Ofte ankaŭ la mutuloj ne estas konsideritaj kiel malkapabluloj.