Peloidy (gr. pelos – „błoto”) – utwory geologiczne, które po rozdrobnieniu i zmieszaniu z wodą są wykorzystywane do celów leczniczych w formie kąpieli lub okładów[1].
Peloidy są dzielone na naturalne i sztuczne. Peloidami naturalnymi nazywane są te, które używane są w stanie spotykanym w naturze, lub są poddawane przygotowaniu, które nie powoduje istotnych zmian fizyko-chemicznych. Peloidami sztucznymi są te, których przyrządzenie powoduje istotne zmiany chemiczne lub fizyczne w stosunku do stanu naturalnego. Do peloidów naturalnych zaliczane są: borowiny, sapropel (szlamy wodne), fango (muły wulkaniczne), oraz glinki, lessy i kredy (złożone z SiO2, CaCO3 i Al2O3)[1].
1. Peloidy torfowe - borowiny
2. Osady wód słabo zmineralizowanych (muły jeziorne)
3. Osady wód zmineralizowanych
4. Osady źródlane:
5. Inne peloidy nieorganiczne
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie shgi
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie wk