Piroptoza je visokoupalni oblik lizneprogramirane ćelijske smrti koji se najčešće javlja nakon infekcije unutarćelijskim patogenima i vjerovatno je dio antimikrobnog odgovora . Ovaj proces podstiče brzo uklanjanje različitih bakterijskih, virusnih, gljivičnih i protozojskih infekcija, uklanjanjem unutarćelijskih replikacijskih niša i jačanjem odbrambenih odgovora domaćina. Piroptoza se može desiti u imunskim ćelijama, a takođe se navodi da se javlja u keratinocitima i nekim epitelnim ćelijama.[1]
Proces se pokreće formiranjem velikog supramolekulskog kompleksa zvanog inflamasom (također poznatog kao piroptozom) nakon signala unutarćelijske opasnosti.[2] Inflamasom aktivira drugačiji skup kaspaza u poređenju sa apoptozom, naprimjer, kaspaza-1/4/5 kod ljudi i kaspaza-11 kod miševa.[3] Ove kaspaze doprinose sazrevanju i aktivaciji nekoliko proupalnih citokina i proteina koji formiraju pore gasdermina. Formiranje pora uzrokuje rupturu ćelijske membrane i oslobađanje citokina, kao i različitih molekulskih uzoraka povezanih s oštećenjem (DAMP), molekula kao što su HMGB-1, ATP i DNK, van ćelije. Ove molekule regrutuju više imunskih ćelija i dalje održavaju upalnu kaskadu u tkivu.[4][5]
Međutim, kod patogenih hroničnih bolesti, upalni odgovor ne eliminira primarni stimulus. Pojavljuje se hronični oblik upale koja u konačnici doprinosi oštećenju tkiva. Piroptoza je povezana sa bolestima, uključujući rak, neurodegeneraciju i bolesti kardiovaskularnog sistema. Neki primjeri piroptoze uključuju makrofage inficirane salmonelama i abortivno HIV-inficirane T-pomoćne ćelije.[6][7][8]
^Baroja-Mazo A, Martín-Sánchez F, Gomez AI, Martínez CM, Amores-Iniesta J, Compan V, et al. (august 2014). "The NLRP3 inflammasome is released as a particulate danger signal that amplifies the inflammatory response". Nature Immunology. 15 (8): 738–48. doi:10.1038/ni.2919. PMID24952504. S2CID6928042.