| Aktualne oznaczenie stopnia | |
 naramiennik | |
 kurtka nieprzemakalna | |
| Oznaczenie stopnia do 1967 | |
 naramiennik | |
| Oznaczenie stopnia 1925–1939 | |
 naramiennik | |
| Oznaczenie stopnia 1919–1925 | |
 naramiennik |
Plutonowy – stopień podoficerski. Niższym stopniem jest starszy kapral, a wyższym sierżant.
W Wojsku Polskim wprowadzony w 1919 roku[1]. Obecnie w Wojskach Lądowych podoficer w stopniu plutonowego pełni służbę na stanowiskach szczebla dowódcy drużyny, w specjalistycznych rodzajach wojsk (np. w wojskach łączności dowódcy radiostacji lub aparatowni, a w pododdziałach remontowych – dowódców obsług).
Plutonowemu w marynarce wojennej odpowiada bosmanmat.
W Siłach Zbrojnych PRL początkowo należał do grupy podoficerów młodszych[2], a do podoficerów starszych[1] od 1967 roku.
Stopień plutonowego występuje również w Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Służbie Ochrony Państwa oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Odpowiednikiem tego stopnia w Państwowej Straży Pożarnej jest Młodszy ogniomistrz. W policji odpowiednikiem tego stopnia jest sierżant Policji[3].
- ↑ a b Laprus 1971 ↓, s. 307.
- ↑ Podręcznik dowódcy drużyny. s. 65.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 lutego 2019 r. w sprawie stopni wojskowych, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Służby Celno-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego i Służby Kontrwywiadu Wojskowego odpowiadających stopniom policyjnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 331).