Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Protoklepsydrops

Protoklepsydrops
Protoclepsydrops haplous
Carroll, 1964
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

(bez rangi) owodniowce
Gromada

synapsydy?

Rodzina

Ophiacodontidae?

Rodzaj

protoklepsydrops

Protoklepsydrops (Protoclepsydrops) – rodzaj owodniowca o niepewnej pozycji filogenetycznej, żyjącego w późnym w późnym karbonie (środkowy pensylwan) na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Gatunkiem typowym jest P. haplous, którego holotypem jest niekompletny szkielet niedojrzałego osobnika oznaczony RM 3166 z zachowanymi częściami czaszki, 10 kręgami grzbietowymi, miednicą, kością ramienną i kością udową; holotyp odkryto w Joggins w Nowej Szkocji. Oprócz holotypu do przedstawicieli P. haplous należą też inne kości odkryte w Joggins: koniec dalszy kości ramiennej oznaczony BM (NH) R. 5778, oraz pięć kręgów grzbietowych (większych od kręgów okazu holotypowego) oznaczonych RM 12202[1].

P. haplous został opisany w 1964 r. przez Roberta Carrolla. Na podstawie budowy kości ramiennych Carroll zaliczył Protoclepsydrops do pelykozaurów, nie przesądzając jednak, do jakiej rodziny należał[2]; w późniejszej publikacji autor ten uznał P. haplous za możliwego przedstawiciela rodziny ofiakodontów[3]. Zachowane kości ramienne mają rozwinięty kostny wyrostek będący miejscem przyczepu mięśnia odwracacza (ang. supinator process), obecny również u bazalnych synapsydów; jednak odkrycia dokonane po 1964 r. dowiodły, że supinator process występował też na kościach ramiennych zauropsydów z rodziny Protorothyrididae. Nie jest więc pewne, czy Protoclepsydrops rzeczywiście był synapsydem; z Joggins znani są również przedstawiciele Protorothyrididae, więc nie można wykluczyć, że i P. haplous jest przedstawicielem tej rodziny[1].

  1. a b Robert R. Reisz: Handbuch der Paläoherpetologie – Encyclopedia of Paleoherpetology. Part 17A: Pelycosauria. Stuttgart, Nowy Jork: Gustav Fischer Verlag, 1986. ISBN 978-3-89937-032-4.
  2. Robert L. Carroll. The earliest reptiles. „Journal of the Linnean Society of London, Zoology”. 45 (304), s. 61–83, 1964. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1964.tb00488.x. (ang.). 
  3. CARROLL, R. L. Vertebrate Paleontology and Evolution. W. H Freeman Company, 1988. 711 p.

Previous Page Next Page