Razonamientu

Razonamientu
oxetu astrautu, Pensamientu y método (es)

En sentíu ampliu, entender por razonamientu a la facultá que dexa resolver problemes, estrayer conclusiones y aprender de manera consciente de los fechos, estableciendo conexones causales y lóxiques necesaries ente ellos. En sentíu más acutáu puede falase de distintos tipos de razonamientu:

• El razonamientu argumentativo en tanto actividá mental corresponder cola actividá llingüística d'argumentar. N'otres pallabres, un argumentu ye la espresión llingüística d'un razonamientu.
• El razonamientu lóxicu o causal ye un procesu de lóxica por aciu el cual, partiendo d'unu o más xuicios, derívase la validez, la posibilidá o la falsedá d'otru xuiciu distintu. L'estudiu de los argumentos correspuende a la lóxica, de cuenta que a ella tamién-y correspuende indireutamente l'estudiu del razonamientu. Polo xeneral, los xuicios en que se basa un razonamientu espresen conocencies yá adquiríes o, a lo menos, postulaos como hipótesis.^[1] Ye posible estremar ente dellos tipos de razonamientu lóxicu. Por casu el razonamientu deductivu (puramente lóxicu), el razonamientu inductivu (onde intervién la probabilidá y la formulación de conxetures) y razonamientu abductivo, ente otros.

1. ↑ baldre/2007a/260/index.htm ¿Qué ye'l razonamientu? Ramón Ruiz Limón, La conocencia silenciosa.