Receptie-esthetiek

Receptie-esthetiek of receptie-esthetica is een in de jaren zestig ontstane discipline binnen de literatuurwetenschap die onderzoekt hoe een tekst of kunstwerk door hoorder, lezer of kijker wordt ontvangen. De ontvangst van het werk wordt in het vak de receptie genoemd en omvat de wijze waarop de lezer het werk begrijpt, opvat en erop reageert.

Hans Robert Jauss (Literaturgeschichte als Provokation, 1970) en Wolfgang Iser (Die Appellstruktur der Texte, 1970) introduceerden deze nieuwe, op de lezer gerichte onderzoeksmethode (de "Konstanzer Schule"). Zij stelden een schema op waarmee de receptie, de manier waarop iets wordt ontvangen door het publiek, van een literair werk kon worden onderzocht. Deze stroming kan worden beschouwd als een reactie op literatuurbenaderingen waarbij analyse en interpretatie van het werk zelf centraal staan.