Saksio-Eisenach

Duklando Saksio-Eisenach
Origina nomo:
Herzogtum Sachsen-Eisenach
←  1596 – 1638  →
duklando • ŝtato de la Sankta Romia Imperio • ŝtato de la Rejna Federacio
Geografio  Saksio-Eisenach ekde 1672, inter la aliaj Ernestaj duklandoj en Turingio en la 18-a jarcento
Ĉefurbo:	Eisenach
Loĝantaro
Ŝtat-strukturo
Ŝtat-strukturo:	Duklando
Patrina lando:	Sankta Romia Imperio ĝis 1806 Rejna Federacio
Antaŭaj ŝtatoj: Saksio-Koburgo-Eisenach Postsekvaj ŝtatoj: Saksio-Weimar-Eisenach Elstaraj historiaj eventoj 1572 Divido de Erfurt 1596 Separita disde S.-Koburgo-Eisenach 1638 Dividita inter S.-Vajmaro kaj S.-Altenburgo 1640 Separita disde S.-Vajmaro 1644 Dividita inter S.-Gotao kaj S.-Vajmaro 1662 Separita disde S.-Vajmaro 1809 Kuniĝo de S.-Vajmaro kaj S.-Eisenach al S.-Vajmaro-Eisenach Diplomatiaj rilatoj Sankta Romia Imperio
v • d • r

Saksio-Eisenach aŭ Saksujo-Eisenach estis ernesta duklando en nuna Turingio kaj teritorio de la Sankta Romia Imperio. La ĉefurbo estis Eisenach [ajzenaĥ].

Saksio-Eisenach estis princlando de la Sankta Romia Imperio kaj estis, kiel tia, membro de la Supra-Saksia imperia cirklo. Ekde kiam la familio Wettin en 1423 akiris per transdonado de la duklando Saksio-Wittenberg la elektoprincan rangon kaj dukotitolon de la malnova duklando Saksio, ĉiuj membroj de la familio, sendepende de tio, ĉu ili regis aŭ ne, tenis la titolon de "duko de Saksio". Kiel plej malnova kaj plej nobla titolo ĉi tiu titolo antaŭis ĉiujn aliajn titolojn (escepte la elektoprincan titolon, kiun la ernestanoj tamen daŭre perdis al la albertanoj en 1547). Ĉar la "princo de Eisenach" kiel ernestano samtempe ankaŭ estis "duko de Saksio", kaj ĉi tiu titolo antaŭis ĉiujn aliajn, oni ankaŭ diras "duklando Saksio-Eisenach".

Pro la ernestanaj heredsekvoordoj kadre de la pokazaj teritoriodividoj okazis plua dissplitigo de la tuta ŝtato, kio ankaŭ koncernis la teritorion de Eisenach diversamplekse. Sian sendependecon ĝi jen kaj jen perdis, kiam la reganta linio de dukoj formortis kaj la lando estis unuigita kadre de reciprokaj heredkontraktoj kun aliaj ernestanaj landoj. La memstara historio de la duklando finiĝis finfine en 1741, kiam ĝi iris al la ernestana duko Ernesto Aŭgusto la 1-a de Saksio-Vajmaro. En 1809 Saksio-Eisenach sub duko Karolo Aŭgusto de Saksio-Vajmaro-Eisenach estis kunigita per konstitucio ankaŭ ŝtatjure kun Saksio-Vajmaro al duklando Saksio-Vajmaro-Eisenach kaj leviĝis en 1815 sur la Viena Kongreso al grandduklando.