Seguru

Un seguro ye un contratu, denomináu póliza de seguru, pol qu'una Compañía de Seguros (l'asegurador) oblígase, por aciu el cobru d'una prima y pal casu de que se produza l'eventu que'l so riesgu ye oxetu de cobertoria a indemnizar, dientro de les llendes apautaes, el dañu producíu al aseguráu; bien al traviés d'un capital, una renta, o al traviés de la prestación d'un serviciu. Nesti contratu intervienen: L'asegurador, que siempres hai de ser una compañía de seguros, que ye la entidá responsable de la cobertoria en casu d'accidente, El tomador, que ye'l propietariu de la póliza de seguru y responsable del pagu de la prima correspondiente, l'aseguráu que ye la persona a la que s'asegura (bien a ella o a les sos propiedaes o intereses, y el beneficiariu que ye la persona que va cobrar la indemnización correspondiente en casu d'accidente. Non siempres estos trés figures han de ser la mesma persona pudiendo ser toos distintos. A manera d'exemplu: Una empresa (tomador) que paga un seguru de vida'l so emplegáu (aseguráu) por que cobren los sos fíos (beneficiarios) en casu de fallecimientu d'este.

Tamién puede esistir una figura más, el mediador, que ye la persona qu'Entemedia ente'l Tomador y la compañía de seguros antes de la compra de la póliza de seguru, nel momentu de la formalización (compra) y dempués de la compra (cambeos que sían necesaries, tramitación d'accidentes, etc).

La cantidá de dineru que se cobra pol seguru llámase prima. La prima garantiza que l'asegurador tea obligáu a cumplir coles prestaciones que lu prometió al Tomador.

La xestión del riesgu, que ye la práutica de la evaluación y control del mesmu, desenvolvióse como un campu discreto d'estudiu y práutica.

La transaición implica que l'aseguráu supón una perda relativamente pequeña y conocida na forma de pagu d'una prima a l'aseguradora en cuenta de la garantía de la compañía de seguros pa compensar (indemnizar) al aseguráu nel casu d'una perda financiera o comercial.

L'aseguráu recibe un contratu, denomináu la póliza de seguru, que detalla les condiciones y circunstancies nes que l'aseguráu va ser compensáu.

Dende un puntu de vista matemáticu, el seguru tresforma los riesgos a los que tán sometíos les persones en probabilidaes soportables al traviés d'una organización. El seguru configúrase como una pieza básica de l'actual estructura social.^[1]

Dende un puntu de vista matemáticu, el seguru tresforma los riesgos a los que tán sometíos les persones en probabilidaes soportables al traviés d'una organización. El seguru configúrase como una pieza básica de l'actual estructura social.^[1] La institución del seguro tien dos grandes manifestaciones na sociedá:

• Seguridá social, que ye un sistema obligatoriu de cobertoria, alministráu pol Estáu, dirixíu a apurrir proteición y bienestar a los ciudadanos, que suel garantizar una prestación económica en casu de xubilación, incapacidá llaboral, fallecimientu, desemplegu etc.
• Seguros privaos, que cubren y protexen a les persones o entidaes que contrata, pudiendo ser de suscripción obligatoria o voluntaria. Exemplos de seguros privaos son los seguros de robu o quema d'un inmueble o los seguros d'automóviles o d'accidentes de persones.

Tipos de seguros privaos.

El seguros privaos pueden tar clasificaos como seguros personales, seguros patrimoniales o de daños y de servicios, anque tamién son estremaos como Seguro de persones seguros de daños a persones y Seguro contra daños seguros contra daños materiales.

Nos seguros que cubren daños a persones, si referímonos a los personales, la persona queda cubierta ante cualquier situación o imprevistu que lu afecte. Estos tomen los seguros de vida, los seguros médicos privaos y accidentales, los cuálos cubren al aseguráu en casu d'enfermedá y la integridá de personar ante un accidente. Los seguros contra daños materiales cubren de manera parcial o total la perda patrimonial por causa de un accidente o catástrofe, pudiendo ser seguros pal llar, seguros contra robu, seguros p'automóviles, seguros contra quemes y tamién de responsabilidá civil.^[2]

1. ↑ ^{1,0 1,1} San Antonio, M Carmen. «El sector Asegurador», Escuela de Facienda Pública. Ministeriu d'Economía y Facienda: Compendio de derechu financieru y sistema fiscal español. ISBN 84-7196-884-3.
2. ↑ (en castellanu) Seguros (I): definición y tipos | WannaCash. WannaCash. 30 de xunu de 2017. https://www.wannacash.es/seguros-definicion-tipos. Consultáu'l 24 d'agostu de 2017.