Selflaaier

'n Selflaaier is 'n klein rekenaarprogram wat die sagteware laai wat nodig is vir die bedryfstelsel om te kan loop. Die meeste rekenaarstelsels kan slegs kode uitvoer wat in die geheue gelaai is (ROM of RAM). Moderne bedryfstelsels word op hardeskywe (of soms op CD's en Flitsgeheue) gestoor. Wanneer 'n rekenaar aangeskakel word bestaan daar nie 'n bedryfstelsel in die geheue nie. Die rekenaar se hardeware kan nie alleen die komplekse bewerkinge doen soos om programme vanaf skywe te laai nie, wat 'n paradoks tot gevolg het: om die bedryfstelsel te kan laai moet daar oënskynlik reeds 'n bedryfstelsel gelaai wees. Die oplossing hiervoor is om die klein selflaaier program outomaties in geheue te laai wanneer die rekenaar aangeskakel word. Dikwels word daar van multistadium selflaaiers gebruik gemaak wat beteken dat daar kleiner programmetjies een na die ander gelaai word met toenemende kompleksiteit totdat die bedryfstelsel uiteindelik gelaai kan word. Ou rekenaars het 'n ry skakelaars op 'n paneel gehad wat die operateur in staat gestel het om die binêre laai-instruksies met die hand in te sleutel alvorens beheer aan die SVE oorhandig is. Die laaier sou dan die bedryfsinstruksies van 'n buitenste medium soos 'n papierband, ponskaart of 'n magnetiese band inlees.

Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.